بنام خدا

در چنین موقعیت بسیار سختى که مسلمانان بیش از هر عصرى نیاز به وحدت و همکارى بر ضد دشمن مشترک داشتند ، « محمد بن عبد الوهّاب » مسلمانان را به جرم توسل به انبیاء و اولیاء الهى ، مشرک و بت پرست قلمداد کرد و فتوا به تکفیر آنان داد و خونشان حلال و قتل آنان را جایز و اموال آنان را جزء غنائم جنگى به حساب آورد و پیروان او به استناد این فتوا هزاران مسلمان بى گناه را به خاک وخون کشیدند که در قسمت بعدى به تفصیل بیان خواهد شد « محمّد بن عبد الوهّاب » در سال 1115 در شهر عُیَینه واقع در صحراى نجد عربستان به دنیا آمد و در سال 1206 دیده از جهان فرو بست گفتنى است که وى مبتکر و بنیانگذار فرقه وهّابیّت نبود بلکه قرنها پیش از او این عقاید یا بخشى از آن توسط برخى از عالمان کج اندیش حنبلى مانند « ابن تیمیّه » و شاگردان او اظهار شده بود ولى باتوجه به مخالفتهاى صریح علماى اهل سنت و شیعه در بوته فراموشى سپرده شده بود و مهمترین کارى که « محمّد بن عبد الوهّاب » انجام داد این عقاید باطل را به صورت یک فرقه و یا مذهب جدیدى در آورد که با تمام مذاهب چهارگانه اهل سنت و مذهب شیعه تفاوت داشت و در تضاد بود او در آغاز کار خویش وقتى به بصره آمد و عقاید خویش را اظهار نمود با مخالفت شدید بزرگان مواجه شد به طورى که مردم علیه او قیام نموده و او را از شهر بیرون کردند « وتجمّع علیه أناس فی البصرة من رؤسائها وغیرهم فآذوه أشدّ الأذى وأخرجوه منها » ( 1 ) . او سپس به بغداد و کردستان وهمدان واصفهان روانه شد و سر انجام به زادگاه خویش برگشت و مردم را به آیین جدید خود فرا خواند ( 2 ) . او در آغاز کار به مطالعه زندگى نامه مدعیان دروغین نبوت مانند « مسیلمه کذّاب » ، « سجاج » « أسود عنبسى » و « طلیحه أسدى » علاقه خاصى داشت . و برخى از اساتید و علماء و حتى پدرش وى را گمراه مى‏دیدند و مردم را از اطاعت وى بر حذر مى‏کردند ( 3 ) . اولین کتابى که بر رد عقاید باطل وى نوشته شد توسط برادرش « سلیمان بن عبد الوهّاب » به نام « الصواعق الإلهیّة فی الردّ على الوهّابیّة » بود . پدر « محمّد بن عبد الوهّاب » از عیینه به بخش حریمله انتقال یافت و در سال 1153 ، از دنیا رفت ، وى پس از فوت پدرش محیط را براى اظهار عقاید خویش مساعد یافت ولى اعتراض عمومى مردم که نزدیک بود خونش را بریزند او را ناگزیر کرد تا به زادگاه خویش عیینه باز گردد . و پس از پیمانى که با امیر آنجا « عثمان بن معمّر » بست که هر دو بازوى یکدیگر باشند ، عقاید خود را تحت حمایت او بى پرده مطرح ساخت . اولین کارى که « محمّد بن عبد الوهّاب » انجام داد ویران کردن زیارتگاههاى صحابه و اولیاء در اطراف عیینه بود که از جمله آنان تخریب قبر زید بن خطاب برادر خلیفه دوم بود که با واکنش شدید علماء و بزرگان مواجه گردید و به دنبال آن امیر عیینه به ناچار ، شیخ را از این شهر بیرون کرد . « محمّد بن عبد الوهّاب » منطقه سومى به نام درعیّه ( زادگاه مسیلمه کذّاب ) براى نشر افکار خود برگزید و با امیر این منطقه « محمّد بن سعود » نیاى خاندان سعودى همان پیمانى را بست که با امیر عیینه بسته بود .
1:تاریخ العربیّة السعودیّة : 88
2:رجوع شود به زعماء الإصلاح فى عصر الحدیث : 10 ، تاریخ العربیّة السعودیّة :

3:کشف الارتیاب : 7